مطالعه نقش میانجی یگانگی فرد – سازمان در تبیین ارتباط بین فرهنگ سازمانی و سلامت سازمانی

هدف از این پژوهش، تحلیل روابط بین فرهنگ سازمانی، یگانگی فرد سازمان و سلامت سازمانی در دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه بوده است. پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری و تحلیل داده ها، جزو پژوهش های توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه اعضای هیأت علمی رسمی قطعی و رسمی آزمایشی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در سال تحصیلی 93-1392  به تعداد 280 نفر می باشد. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، نمونه ای به حجم 163 آزمودنی انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها سه پرسشنامه استاندارد فرهنگ سازمانی گوفی و جونز (1996)، یگانگی فرد- سازمان کریستف (1996)، پرسشنامه سلامت سازمانی هوی و همکاران (1996) بود برای روایی هر سه پرسش نامه از نظر متخصصان مدیریت و علوم رفتاری بهره گرفته شد و برای سنجش میزان پایایی نیز از روش آلفای کرانباخ استفاده شد که پایایی آن ها به ترتیب 83/.، 97/. و 91/. گزارش شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج همبستگی این پژوهش بیانگر آن است که بین فرهنگ سازمانی و یگانگی فرد- سازمان با سلامت سازمانی همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. هم چنین مهم ترین نتایج نشان داد که فرهنگ سازمانی هم به صورت مستقیم و هم با واسطه یگانگی فرد – سازمان، نقش معنی داری در پیش بینی سلامت سازمانی دارد.